تمـــام غصــه هــایــی را کـــه بــرایـــت خـــوردم! بـــالا مــی آورم طـــعـــم بـــیهودگـــی مــیــداد…!
|
همـیشــہ دقیقآ وقــتی پـُر از حـرفﮮ
وقــتی بغــضـ میڪـــُכּ ــی
وقتــﮮ בآغوכּ ــی(!)
وقــتی בلــِتـ شڪستــہ
دقیقـا همیـכּ وقــتآ
انقـدر حـرفـ دآری ڪہ
فقــط میتوכּ ـی بگـﮮ:
"بیخـیآلــ"...!!!
خوشبحالت "آدم"
خودت بودی و "حوایت"
کسی نبود "حو
ایت" را "هوایی" کند . . .
سفره دلمان برای هرکس پهن کردیم جمع کرد و به س
رمان کوبید !
چـقــــدر ســـختــــه منـــطقـــــی فــكر كنــــی
وقتــــی ...
احــســـاســـاتـــت داره خـــفــت میـــكنـــه!!!!!
ﬤر هــ ـــر جغرآفیآیــ ــے ڪـﮧ بآشـ ґ
جهـــ ـــت هـــآ
تفاوتــ ــے ندآرند
تمآ ґ دامنــﮧ هــــآے
دلــــــ ґ ، رو بـﮧ سمت "خنـده هــآے " تــــ وستــــــ ...
به سلامتی کسایی که
چه عشقشون پیششون باشه چه نباشه
چشمشون مثل فانوس دریایی نمی چرخه . . .!
خــــدایـــا...
هیچ کـــســو.....
بــه کـسـی کـه قــسـمـتش نیـسـت ...
عـادت نــده...
تـو خــدایی....
خــــدایـــا...
هیچ کـــســو.....
بــه کـسـی کـه قــسـمـتش نیـسـت ...
عـادت نــده...
تـو خــدایی....
نـمـیدونـی دل بـشــکـنـه
چــقدر درد داره ...
نـمـیدونـی دل بـشــکـنـه
چــقدر درد داره ...
آבمـهـآ آنـقـבر زوב عـوضـ مـےشـونـב
آنـقـבر زوב ڪـﮧ تـو فـرصـت نـمـےڪـنــے
بـﮧ سـاعتـتــ نـگــآهــے بيـآنـבآزـے
و ببيـنــے چـטּـב בقـيـقـﮧ بـيـטּ
בوستــےـهــآ تـآ בشمـنــےـهـآ فـآصـلـﮧ افـتــــآבه...!
بعضی آدمها یهو میان…
یهو زندگیت و قشنگ میکنن…
یهو میشن همه ی دلخوشیت…
یهو میشن دلیل خنده هات…
یهو میشن دلیل نفس کشیدنت..!
بعد همین جوری یهو میرن…
یهو گند میزنن به آرزوهات…
یهو میشن دلیل همه ی غصه هات و همه ی اشکات…
یهو میشن سبب بالا نیومدن نفست…
نـﮧ نمـﮯدآنـﮯ !
هیچکس نمـﮯدآند. . .
پشت این چهره ی آرام در دلم چـﮧ مـﮯگذرد...
نمـﮯدآنـﮯ !
کسی نمـﮯدآند. . .
این آرامش ِ ظاهــر و این دل ِ نـا آرام ،
چقدر خستـﮧ ام مـﮯکند .
شِعــــر خــפוهـــَ ـم نـِפِشتـــ ــــ؛
تــــ♥ـــפ بے مَــن
چـِـــﮧ خــפוهے کـــ َـــرב؟
וَصلا"
یـובَتــــ ـــــ هَستـــ ـــ
کـِـﮧ نیسـتَم...
یہ وَقتایے هَستـــ ـ
مےبینے فَقَط خودتے و خودت ... !
دوســـتــ ـ دارے ،
هَمــ ـدَرد ندارے ...
خانـــواده دارے ،
حمـــ ـایَتـــ ـ ندارے ...
عشــق دارے ،
تڪ ـیہ گـ ـاه ندارے ...
مثل همیشـ ـہ ؛
هــمہ چے دارے و هــیچے نداری
گاهی چقدر دلم هوس شیطنت میکند...
از همان شیطنت هایی که حرف تو پشت بند آن باشد که بگویی
مگه دستم بهت نرسه...
به سلامتی اونی که دیگه تو خلوتم راش نمیدم
به جرم مستی تازیانه ام زدند...
نفهمیدند...
نفهمیدند که چشمانت کار شرا
ب هزار ساله میکند...
هـــــــر نفـــس ،
درد اســـت که میکشـــم !!!
ای کــاش یا بـــــــــــودی ،
یـــــا اصـــلا نبودی !!!
ایـــــن که هســـتی
و کنــــارم نیســــتی ...
دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد . . . .
مـن یک دُختـَرمـ ...
مــَرـا پریشــانـے موـهایـــَش نـه
مـَرـا تـه ریش " خستـه ـاَش " دیوـانـه مـے کنــد ...
لـــَـــحــظـه ای که میگــــی ولــــــَــم کـــُـــن بابا حوصــــلـــه هیـــچـــیو
ندارم،مـــیاد از پــــُـــشت بـــَـــغـــَـــلـــِـــت میـــکـــُــنه و میگــــه "
نـــَــبـیــنـــَم عــِــشـــقـَـم دلـــِــش گـــِـــرفـــتـه بـــــاشــــه "
،لـــَـــحــــظـــهٔ قـــَــشــَــنـگـــیـــــه ... ...
"تنها آن کسی تحول ایجاد میکند که ...
بتواند احساس کند که آنچه می بیند "خـــــــــوب
نیست..."
من در کشورم ايران
برنج هندي را
با قاشق انگليسي
رفتار روسي
و فرهنگ عربي
برسر سفره چيني ميخورم
و به اين فکر ميکنم که :
وطنم مستعمره هيچ کجاي جهان نيست !!
مهم نیـس چقـב بالـایے
مهم اینـہ ڪـہ اوטּ بالا لـآشخورے یا شـاهیـטּ ...
کَـسـﮯ کہ واقعا تو رآ בوست בآرב
بہ سآز آرام بوבنت ڪفآیـت مـﮯ ڪـنـב
و هـرگز از تو نمـﮯ خـــوآهـבـ
رقآصہ سآزهآیـش بآشـﮯ ...!
ـ♥ــو بـــایــב مـے آمــבے (!)
تـــا جهـاטּ ایــטּ قـــבر سخــتــــ نمـےِ شــב
حــالـا هــم دیــر نیسـتـــــ
گــاهـےِ یــڪ گـــل . . .
بـــازے بـاختـــ را בر בقیقــہ نــَـوَב بـــُـــرב مــے ڪـنــב . . /
بعیدتَرین رؤیاها هم حقیقت دارن !
حتا اگه تعریف کردنِ بعضیاشون ،
سَرِ آدمُ به باد بده !
رؤیای بچهگیِ پاسبونِ سَرِ چهاراه
داشتنِ یه سوت سوتک بوده ،
ناظمِ دبستانِ ما
دلش میخواسته هیتلر بشه ،
و اون زنِ اون کارهی خیابونْ
شبا خوابِ سوفیالورنُ میدیده !
بعضی وقتا ،
فکر کردن به آفتاب
آدمُ بیشتر از خودِ آفتاب گرم میکنه !
در زندگـﮯ بـرآﮮ هر آدمـﮯ !
از یـڪ روز،
از یـڪ جــآ،
از یـڪ نفـر،
بـہ بعـد...!
دیگـر هـیچ چیـز مثـل قبـل نیستــ!
نـہ روزهآ، نـہ رنگ هآ،نـہ خیـآبـآטּ هآ
همـہ چیـز مـﮯ شـود:
دلتنگـﮯ...!